بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها

بر پیشانی این ماه مبارک صلوات شعبانیه نوشته شده. گویا این ماه با آدم حرف می‌زند، می‌فرماید: می‌خواهید وارد ماه شعبان بشوید؟ باید صلوات بفرستید.

حال شیعه‌ی عاشق اهل بیت (علیهم السلام) در ماه شعبان از اینجا پیداست: صلوات شعبانیه.

یعنی، ای شیعه من! عاشقان من شب و روز دنبال صلوات بر محمد و آل محمد هستند (اللهم صل علی محمد و آل محمد). صلوات تنها یک ذکر نیست، یک کلید و شماره رمز است، باید با این شماره رمز وارد شد.

ماه شعبان ماه اهل بیت (علیهم السلام) است. فرزندان حضرت زهرا (سلام الله علیها) در این ماه به دنیا می‌آیند. یک ارتباط طبیعی و ملکوتی و باطنی بین قلب شیعه و ماه شعبان وجود دارد. خودشان فرمودند:

«أنا إمام القلوب‏» من امام قلبها هستم (عوالم العلوم ص:242)

من امام دلها هستم. وقتی امام دلها، در این ماه حضرت امام حسین و حضرت امام سجاد و حضرت مهدی (علیهم صلوات الله) متولد شوند، چه خبر می‌شود در قلب شیعه!

انسانهای بی بصیرت را رها کن، دنیای متعفن و جیفه (به تعبیر حضرت مولا)، متعلق به آنهاست. در بیابان مردارها و جیفه‌ها را دیده‌اید؟

قریب به این مضامین حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: که اگر دنیا زیبا بود خداوند دنیا را به فاطمه من می‌داد. (امالی صدوق ص 234) لباسی که برای عروسی داشتند، که البته مورد حسرت کسی هم نبوده، همین را هم حضرت زهرا (سلام الله علیها) به فقیر می‌دهند.

باغ فدک که معیشت آنها را تامین می‌کرده توسط دشمن غصب شد. اهل بیت با علم به اینکه مخالفتشان به این ظلمها ختم می‌شود، باز هم حضرت زهرا (سلام الله علیها) با غاصبان درگیر شدند. اهل بیت این دنیا را با آخرت معامله کردند. همه جای این دنیا زشت بود برایشان.

امام حسین (علیه السلام) هم می‌دانستند مخالفتشان با حاکم زمان چه ظلمی به آنها تحمیل خواهد کرد.

یک طرف ماجرا مصادره اموال و ظلم و قتل بود، اما در طرف دیگر این بود که معصومین دنیا را وسیله خریدن آخرت می‌دیدند و دنیا جذابیتی برای آنها نداشت. یعنی اگر عاشق دنیا هستی بدان از جنس همان دشمنان اهل بیت هستی! ولی عاقل آنرا به صورت کالایی می بیند که باید با آن جنس آخرتی و ملکوتی خرید.

اگر دنیا دلت را برده، بدبخت در دنیا و آخرت هستی. حضرت ابراهیم (علی نبینا و آله و علیه السلام) که بسیار ثروتمند بودند، ندایی شنیدند که فرمود: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوح‏. بند دل حضرت ابراهیم پاره شد و به صاحب صدا گفت: اگر یکبار دیگر دلدار مرا صدا بزنی نیمی از مال خودم را به تو می‌بخشم، دوباره از آسمان و زمین و کوهها و درختان شنیدند: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوح‏. این بار حضرت ابراهیم غش کردند. بعد از به هوش آمدن دیدند قلبشان به این ندای ملکوتی حیران شده، دوباره فرمودند ای صاحب صدا اگر یکبار دیگر این ندای زیبا را بفرمایید تمام دارایی خودم را به شما می بخشم و خودم هم غلام شما خواهم بود، دوباره این ندای ملکوتی به گوشش رسید، دیدند حضرت ابراهیم با لباس کهنه‌ای آمد که من دیگر برده تو هستم.

از این ماجرا صحابه درس می‌گرفتند و ثروتشان را نصف می‌کردند و فقرا را در داراییشان شریک می‌کردند، امام حسن مجتبی علیه‌السلام دوبار ثروتشان را بخشیدند.

اکنون اگر به ثروتمندان خبر بدهید که ثروتتان فلان مقدار کم شد یا ارزش طلا یا دلار فلان مبلغ شد، ناگهان بیهوش شده یا سکته می‌کنند. کم شدن یا از دست دادن ثروت امتحان بزرگی است. تقسیم ثروت با فقرا و... بسیار سخت است. بعضی‌ها پول برایشان اصلا ارزشی ندارد، ولی بعضی‌ها به جانشان بسته است.

ماه شعبان ماه معامله با خداست، عوارض عبور آنهم صلوات بر محمد و آل محمد است. اگر می‌خواهید اسیر دنیا نشوید، حالت قلبت باید ذکر محمد و آل محمد باشد. قلب باید روشن باشد که این ماه، ماه حسین و ماه سجاد و ماه مهدی (صلوات الله علیهم اجمعین) است.

معامله‌ای ترلیاردی و تمام سود در انتظارش است. دائماََ هم در زیر لب ذاکر به صلوات است. (اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم). چشمانش دیگر نامحرمهایی که رد می‌شوند را نمی‌بیند، معاملات گناه را نمی‌بیند و نمی‌خواهد.

با این بازار دلار بعضی‌ها نقشه‌ها کشیده‌اند برای ثروت اندوزی، از راه پارتی بازی و حرام هم بشود اشکالی ندارد. شیعیان در ماه شعبان هم همین حال معامله را دارند، اما نه معامله حرام و چاپیدن، بلکه معامله دنیا با فرزندان حضرت زهرا (سلام الله علیهم اجمعین).

اهل بیت علیهم السلام ما را می‌بینند که در این بی کسی و تنهایی دین خدا، برای قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) تلاش می‌کنیم. اگر کسی زحمت می‌کشد، دوستش دارند و محبت می‌کنند.

در این ماه مناجات‌های عجیبی وارد شده. مناجات شعبانیه را با ترجمه‌اش ببینید و تدبر کنید. در این ماه اگر عاشق نشویم در ماه مبارک رمضان اجازه ورود به ما نمی‌دهند. ماه مبارک فقط گشنگی و تشنگی کشیدن می‌شود.

در آن ذوق و شوق ملکوت را می‌دهند دلواپسی به دنیا را از دل می‌گیرند و دلواپسی برای خدا را به قلب ما می‌دهند و باطن را شستشو می‌دهند و به ما عنایت می‌کنند.

خوشا به حال کسانی که بفهمند خدا چه دروازه‌ای را برایشان باز کرده و وارد چه شهری کرده آنها را، راه و راهنما و هدایت و امکانات این شهر همه با صلوات بر محمد و آل محمد، فراهم است.

مراسمات این ماه را به شیرینی خوردن محدود نکنیم. شیرینی معنوی این ماه اینقدر زیاد است که آدم نمی‌تواند آرام بنشیند. شیرینی حقیقی، تبلیغات و تبریکات معرفتی است تا یک چیزی مردم یاد بگیرند.

با سلیقه و زیبا خرج کردن و هزینه دادن، برای معرفت دادن به مردم بسیار سودآورتر است تا معامله‌های میلیاردی دلار و سکه! عنایت می‌کنند و دست ما را می‌گیرند.

نیمه شعبان را ما باید نیمه شعبان بکنیم. میلاد ائمه (علیهم السلام) برای من که کاری نمی‌کنم، تنها صفحه‌ای از تاریخ است. تنها یک کیلو شیرینی خریدن و به همسایه‌ها دادن، بزرگداشت میلاد ائمه نیست. برای تزئین باغچه و ویترین مغازه فلان مبلغ هزینه می‌کنند، پس چرا برای درخشش نام امام حسین علیه‌السلام هیچ هزینه‌ای نمی‌کنیم؟!

سوم و نیمه شعبان تنها مخصوص مسجد یا مهدیه است؟ توزیع نوشته‌ای فرهنگی و تبلیغی که از دستمان برمی‌آید. بدون هزینه‌ی رفت و آمد و مداح و منبری و... تبلیغی وسیع انجام داده‌ایم. هرکس به اندازه امکاناتش تلاش می‌کند. با همین تلاشها هست که مکتب حضرت مهدی و انتظار از بین نمی‌رود، اگر کاری نکنیم، خدا شاهد است چراغ امام زمان(عج) خاموش می‌شود. دیگر کسی حوصله شنیدن این مطالب و جلسات را نخواهد داشت.

در ماه مبارکی وارد شدیم که دروازه این ماه و قلبها و نشاط‌ها، با صلوات بر محمد و آل محمد باز می‌شود. گرانترین متاع‌های دین در این ماه عرضه می‌شود. باید با توجه و معرفت وارد این ماه شویم.

اگر من لیاقت داشتم و مردم خرده نمی‌گرفتند، از ابتدای منبر تا انتهای آن صلوات می‌فرستادیم! در این صلوات خبرهای عجیبی است. صلوات وِرد و کلمه‌ای معمولی نیست. چشم‌ها که باز شد درک می‌کنید با این صلوات در قلبها چه خبر است.

باید وارد این میهمانی شد، صرف شنیدن این حرفها قلب و عقل را باز نمی‌کند. باید به قلب‌ها تفهیم شود، و اگر قلبها باز شد تازه می‌فهمیم چه خبر است! با صدقه دادن در این ماه فقرا و نیازمندان را خوشحال کن، جبران می‌شود.

جلسه دوم:

ای که عاشق نه‌ای حرامت باد * زندگانی، که می‌دهی بر باد

شیعه بر اساس این آیه از قرآن:

«وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُريدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُريدُ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً» و نفس خود را همراه كسانى دار كه صبحگاه و شامگاه پروردگارشان را می‌خوانند در حالى كه پيوسته خشنودى او را می‌طلبند. و مباد كه هر دو چشمت از آنها منصرف شود كه زينت و آرايش زندگى دنيا را طالب باشى، و از كسى كه قلب او را از ياد خود غافل كرده‏‌ايم و از هوا و هوس پيروى می‌كند و كارش اسراف و تجاوز است اطاعت مكن (کهف:۲۸)

این آیه فریاد می‌زند که شب و روزت را برای حضرت علی، حضرت مهدی، حضرت امام حسین علیهم السلام و ... بگذار، اگر مسلمانی و قرآن را قبول داری، این هم دستور قرآن است. این آیه عرفان و معرفت است. شروع توسل است، به این روشنی دستور می‌دهد: تمام وجودت را بچسبان به آن کسانی که دائم چشمشان به جمال ماست. این آیه توسل است.

در آیه ای دیگر می‌فرماید باید کار به عشق و سوختن معنوی تمام شود:

«فَلَمَّا جاءَها نُودِيَ أَنْ بُورِكَ مَنْ فِي النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَها وَ سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ» پس چون به نزد آتش آمد ندا داده شد كه پر خير و بركت است آن كس كه در آتش است و آن كس كه در كنار آن است، و منزه است خداوند، پروردگار جهانيان (نمل:۸)

وقتی حضرت موسی به آن مقام عرفانی و ملکوتی رسید، و مفهوم این کلمات را فهمید، احساس کرد که ندایی می‌آید: (بُورِكَ مَنْ فِي النَّارِ) مبارک باشد هر کسی که وسط این آتش است. اگر این آیه در همین جا ختم شده بود، ما باید می‌رفتیم و چیزی جز بدبختی برای ما نبود! ولی ادامه آیه می‌فرماید (وَمَنْ حَوْلَها). به بیچاره‌هایی که وسط آتش نیستند، گفته می‌شود، حداقل در کنار و حاشیه آتش باش، این را که می‌توانی!

چرا میلاد امام حسین و امام زمان (علیهما السلام) احساس شور و شعف نمی‌کنی؟! چرا اینقدر بی‌تفاوت شده‌ای؟!

بر اساس این دو آیه، شیعه با عشق زندگی می‌کند.

ای که عاشق نه‌ای حرامت باد * زندگانی، که می‌دهی بر باد

زندگی و حیات شیعه به این محبت‌ها و عشق‌ها به محمد و آل محمد علیهم السلام بستگی دارد. اینجاست که وقتی شرح حال متقیان را از حضرت مولی می‌خواهد، (يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ! صِفْ لِيَ الْمُتَّقِين‏) مومن چه ویژگی‌هایی دارد؟ حضرت می‌فرمایند: مردم خیال می‌کنند او دیوانه است! نه اینکه او رفتار غیر عادی نشان بدهد، بلکه مردم هستند که رفتارشان غیر عادی است!

روز میلاد یا شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) انسان، بی حال و عادی می‌ماند؟! مغازه‌ای در میلاد امام زمان(عج)، چند جعبه شیرینی داده بود دست دو دختر با لباسهای نامناسب که بین مردم توزیع کنند! با وساطت مسجد و بسیج، آن وضعیت را جمع کرد!

شیعه باید با عشق و نور حضرت مهدی(عج) زندگی کند. الگوی ما، شیعیان خالص هستند که در روز شهادت یا میلاد اهل بیت علیهم السلام عاشقی و ابراز ارادت خودشان را نشان می‌دهند. آرام نمی‌نشینند و به یک جعبه شیرینی دادن بسنده نمی‌کنند.

۳۰  فروردین ۹۷