صابره: گزارش جلسه  101 نظام‌شناسي/  استاد زاهدی:  کار ولی فقیه، مراقبت از احکام جمعی و دین است، لذا کسی که با ولی فقیه مخالفت می‌کند، مشرک است، چون نمی‌گذارد احکام جمعی اسلام و ولایتِ ولیّ حق، محقّق شود و جامعه اسلامی از ظلمات به سوی نور برود/ شرک، یک گناه فردی نیست، گناهی است که دین را ویروس دار و متلاشی کرده وهمه امّت را گرفتار و همه دستاوردها را از بین می‌برد/ احکام جمعی مأموریت دارد که ولایت خدا را محقّق کند، اگر«يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ» رخ داد، یعنی ولایت خدا محقّق شده است/ باید زحمت کشید و افراد اصلح را پیدا کرد و به دیگران معرفی نمود تا انسان‌های آلوده و آنهایی که به ما و دین ما رحم نمی‌کنند، بر ما حاکم نشوند، برای ما واجب است که اصلح را پیدا کنیم، سیاست ما عین دیانت ماست، یعنی همین

به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني صابره، جلسه 101 دوره آموزشي "نظام شناسي" با حضور اساتيد و دانش پژوهان و عموم خواهران و برادران با سخنراني استاد زاهدي در روز پنجشنبه اول بهمن 94 از ساعت 10 صبح تا  12 در محل دفتر مركزي مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره (س) برگزار شد.
جلسه با تلاوت آیات نوراني قرآن كريم آغاز گرديد. در اين جلسه استاد زاهدي مدير موسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره(س) به تشريح موضوعات «تفاوت احکام جمعی و اهمیت آن نسبت به احکام فردی»، «تعریف شرک و علت بخشیده نشدن آن توسط خداوند»، «مصادیق شرک»، «شرایط تحقق ولایت حق»، «انتخاب اصلح و صحیح» پرداختند.

اهم مطالب تدریس شده توسط استاد زاهدی در جلسه شماره 101 دوره آموزشی نظام‌شناسی:

 - همانطور که دشمن برای همه امورش نظام دارد، قرآن و اسلام هم برای همه امورش نظام دارد.

 - «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ: قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ*لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ*وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ*وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ*وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ*لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ»(کافرون:1-6﴾

حضرت حق در این سوره، مسلمانان را حساس کرده و توجه داده است. خداوند، این نظریه وحیانی را به صورت قطعی و مؤکد مطرح کرده است: ای رسول ما! این نظریه را اعلام کن و پای آن بایست و عقب نشینی نکن. هر کس که به سمت اینها برود و زیر سایه دین اینها برود، مشرک است: «إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ»(لقمان:13).

- از شرک، ما گناهی بالاتر نداریم. «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا»(زمر:53) ولی خداوند، شرک را نمی‌بخشد.

- مگر شرک چیست که قابل بخشش نیست؟ شرک، دین را متلاشی و ویروس دار می‌کند. دین چیست؟ دین، احکام جمعی است. «اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ»(بقره:257) خداوند ولایتش را برای چه چیزی اعلان کرده است؟ «يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ»(بقره:257) برای اینکه ایمان‌آورندگان را از ظلمات به سمت نور عبور دهد. حرکت، یک حرکت جمعی است.

- ولایت حق، یک برنامه‌ریزی جمعی است: «اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا»(توبه:51). قرآن، یک برنامه‌ریزی جمعی است. در برنامه‌ریزی جمعی، فردی هم درونش می‌گنجد. اصل تجمع مهم است. هر چند که تجمع، از تک تک افراد تشکیل شده است.

- مردم در طول سال به کربلا مشرف می‌شوند، اما در ایام اربعین، تجمعش مهم می‌باشد. حرکت جمعی بودنش، مهم می‌باشد. حرکت جمعی، اسمش دین است.

خروج از ظلمت به سوی نور، یک سیستم کامل است

آنچه می‌خواهد اتفاق بیفتد، خروج از ظلمت به سوی نور است. مأموریت و برنامه احکام جمعی، خروج از ظلمات به سوی نور است.

ولیّ، می‌خواهد این اتفاق (خروج از ظلمت به سوی نور) را راه بیاندازد. متولی احکام جمعی(مدیر)، ولیّ است.

برنامه‌ای که می‌خواهد این اتفاق را موفق کند، اسمش ولایت است. (مدیریت احکام جمعی، ولایت نام دارد.)

حرکتی که می خواهد این تجمع را محقَّق کند، توحید است. هدف احکام جمعی، توحید و نجات بشر است.

اسم کل آن، دین است. یک سیستم کامل است که کلیدواژه‌های خودش را دارد.

اسلام دو دسته احکام دارد: احکام جمعی و احکام فردی

احکام فردی شامل فروعات و چگونگی انجام نماز و روزه و خمس و غسل و... است.

احکام جمعی، احکامی است که اولاً اسمش دین است. «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ». در سوره کافرون، خداوند نفرموده که ما اینگونه وضو می‌گیریم وغسل می‌کنیم و شما به گونه‌ای دیگر وضو می‌گیرید! توجه قرآن به احکام جمعی است و همه احکام فردی، ذیل احکام جمعی قرار می‌گیرد. یعنی این دین، نظام دارد. اصول دارد. اجزا و ارکان و نقشه دارد. هم‌هدف است. حرکت در آن است. هدفش به سوی حقِ متعال است. اجزایش با هم هماهنگ است. جزء کوچکتر از جزء قبلی و بزرگتر زاییده می‌شود و می‌روید و از آن اطاعت دارد. اینها نشانه‌های نظام است.

- احکام جمعی نظام دارد. نظام آموزش و پرورش، نظام اقتصادی، نظام سیاسی، نظام دفاعی، نظام هنری و... اما احکام فردی نظام ندارد. وضو بگیر، اگر آب نبود، تیمم کن، دستور دارد، نظام ندارد.

- «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ»، همه جای قرآن، صحبت از جمع است. البته شامل فرد هم می‌شود. ولی خودِ این جمع، یک هویت جدیدی را به افراد می‌دهد که فرد، به تنهایی یک چنین هویتی را ندارد.

- اسمِ افراد جمع، امّت است. اسم تفکر جمعی، ملت است: «مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ»(حج:78). اسم برنامه جمعی، نظام است. احکام و برنامه‌ها و محتوا و فلسفه و جهت گیری و مسیر جمعشان، می‌شود دین. مخالفت با هر یک از اجزای این دین یعنی مخالفت با احکام جمعی، اسمش شرک می‌شود.

فرق گناه با شرک

گناه اگر فردی باشد، با استغفار و توبه، قابل بخشش است.

اما خدواند فرموده که اگر همه گناهان را ببخشد، شرک را نمی‌بخشد. چرا؟ چون: «إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ»(لقمان:13). چون شرک، کل دین را متلاشی می‌کند. شرک، یک گناه فردی نیست، گناهی است که همه امّت را گرفتار می‌کند. همه چیز را در هم می‌ریزد. همه دستاوردها را از بین می‌برد. خیلی خطرناک است. مثلا کافی است که در یک تجارت خارجی، یک خطا، از روی عمد و از روی رفاقت با دشمن صورت گیرد که این خطای عمدی، اسمش گناه نیست، بلکه شرک است.

کمک به نفوذ دشمن، شرک است

- مقام معظم رهبری اخیراً بارها در زمینه نفوذ دشمن، هشدار داده‌اند. کمک به نفوذ دشمن، شرک است، گناه نیست، قابل بخشش نیست. چون دشمن را بر جان و مال مسلمین مسلط خواهد کرد.

- در همین ایران و در همین مملکت امام زمان(عج)، شیخ فضل الله نوری، آن عالِم مجاهد و متقی را به دار آویختند و سپس یک ارمنی به جنازه ایشان جسارت کرد! مرحوم آیت الله مدرس را به کاشمر تبعید کردند و به او غذای خیلی کم دانند تا نابینا شد و سپس به او زهر دادند، اما حوصله نکردند تا زهر اثر کند و ایشان را با عمامه‌ خفه کردند. (به توپ بستن حرم امام رضا علیه السلام، کشف حجاب، ممنوعیت عزاداری و...). وقتی دشمن روی کار بیاید، این بلاها بر سر دین و مردم وارد خواهد شد.

 - اگر دشمن نفوذ کند، این نفود، اسمش شرک است. این شرک، کفر جمعی است و آثار و گناه جمعی می‌آورد که دیگر قابل جبران نیست، اما گناه فردی با توبه و استغفار، حل می‌شود.

چرا شرک قابل بخشش نیست؟

 - به دلیل اینکه شرک، گناه جمعی است و ویروسی را به اجتماع و دین وارد می‌کند و آسیب می‌زند و نرم افزار نظام را بی اثر می‌کند، لذا خدا شرک را نمی‌بخشد.

- از زمان روی کار آمدن رضاشاه، برخی از علما، راحت از تبعید مرحوم مدرس و اعدام شیخ فضل الله نوری عبور کردند و اصلی‌ترین بخش اسلام را رها کردند و از دین، فقط احکام فردی آن را گرفتند! توجه و تأکید عده‌ای، فقط روی احکام فردی است. تمام از 14 معصوم علیهم السلام آمدند که از دین دفاع کنند. درگیری آنها با دشمنان، بر سر غسل و تیمم یا نحوه نماز خواندن شیعه و سنی نبود، به دلیل احکام فردی، شکنجه و زندان نمی‌شدند و به شهادت نمی‌رسیدند؟ این همه غزوات حضرت رسول(ص) برای طریقه وضو گرفتن و احکام فردی بود؟

- تمام قرآن برای احکام جمعی است. منکر احکام فردی نیستیم، چون احکام فردی، ذیل احکام جمعی است).

-«لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ»: شما یکسری احکام جمعی و نظام دارید و ما هم یکسری.

-«وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ»(مائده:51) هر کسی که سمت دشمن برود و به آنها نزدیک شود، او هم کافر است و او هم مشرک است.

- نفوذ آمریکا و اروپا در ایران، شرک است. هر مدیری که پای آنها را به تصمیم گیری‌ها باز کند، مشرک است. کافر است.

تکیه قرآن و اسلام، روی احکام جمعی است

 -احکام جمعی، اسمش نظام است. باید مراقبت کرد تا نظام اسلامی و قرآنی حفظ شود. اگر به آن نظام لطمه بزنی یا آن را شبیه دشمن کنی، مشرک هستی.

- خیانت در حرکت جمعی، منجر می‌شود از نور به ظلمات برویم.

- تکیه قرآن و اسلام، روی احکام جمعی است. احکام فردی هم ذیل احکام جمعی است. ولی احکام جمعی ذیل احکام فردی نیست.

- احکام جمعی مأموریت دارد که ولایت خدا را محقّق کند. اگر«يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ» رخ داد، یعنی ولایت خدا محقّق شده است.

- وهابیت و داعش هم قرآن می‌خوانند و روزه می‌گیرند، ولی ولایت شیطان را محقّق می‌کنند.

کار ولی فقیه، مراقبت از احکام جمعی و دین است

- امور مربوط به مدیریت جمعی، مدیر می خواهد که اسمش ولیّ است. اولیاء خدا مأمورند که ولایت حق را محقّق کرده و ما از ظلمات به سمت نور ببرند. کاری که در غدیرخم روی داد. «وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ»(مائده:67) رسول ما! کوتاه نیا. چون این، اصل دین است. بردن انسانها از ظلمات به سوی نور است که کار هر کسی نیست: «خَلَقَكُمُ اللَّهُ أَنْوَارا فَجَعَلَكُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِينَ»(زیارت جامعه کبیره). پهلویشان را می‌دهند، محسنشان را می‌دهند، زندگیشان را می‌دهند، جوانیشان را می‌دهند... تا مردم راه نورانی را از راه تاریک تشخیص دهند. ائمه اطهار علیهم السلام، اولیاء و ولیّ ما هستند که آمده‌اند حرکت جمعی را پیش ببرند. اولیاء ححق می‌آیند تا حقانیت حق و احکام جمعی(دین) را محقّق کنند.

- کار ولی فقیه، مراقبت از احکام جمعی و دین است. کسی که با ولی فقیه مخالفت می‌کند، مشرک است. چون نمی‌گذارد احکام جمعی اسلام و ولایتِ ولیّ حق، محقّق شود و جامعه اسلامی از ظلمات به سوی نور برود.

- برای احکام جمعی اسلام، رساله نداریم ولی برای احکام فردی، رساله داریم. رساله‌ای که نظامات اسلام را تشریح کند، نداریم.

حُکم و جایگاه انتخابات در نظام قرآن و نظام دین، همان نظامی است که باید ولایتِ حق را محقّق کند

- حُکم و جایگاه انتخابات در نظام قرآن و نظام دین، همان نظامی است که باید ولایتِ حق را محقّق کند. انتخاب صحیح منجر به روی کار آمدن افرادی خواهد شد که برای خروج از ظلمات به سوی نور، مردم را هدایت کنند. خداوند ما را در تشکیل جمهوری اسلامی، نصرت داد. حال اگر با رأی خودمان افراد اصلح و کسانی که به ما رحم کنند را انتخاب کنیم، خداوند باز هم به ما کمک خواهد کرد. باید زحمت کشید و وقت گذاشت و افراد اصلح و لیست پاک را پیدا کرد و به دیگران معرفی نمود تا انسان‌های آلوده و آنهایی که به ما و دین ما رحم نمی‌کنند، بر ما حاکم نشوند. این کار مثل نماز و روزه می‌ماند، حتی بالاتر از آن. برای ما واجب است که برای احکام جمعی تلاش کنیم. واجب است که اصلح را پیدا کنیم. سیاست ما عین دیانت ماست، یعنی همین.

- انتخابات یک امر ولایی و یک امر دینی است. جزو امور حق است که ولی فقیه روی آن نظارت دارد. تنبلی و کم هوشی و غفلت، در امر انتخابات، بخشودنی نیست. هر خرابی و مشکل احتمالی ناشی از انتخاب غلط، ما را در آن مسئله، شریک خواهد کرد.  

مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره سلام الله عليها