صابره: گزارش جلسه 81 نظامشناسي
صابره: گزارش جلسه 81 نظامشناسي/ استاد زاهدي: تعلیم و تربیت قرآنی به دنبال تربیت انسانها برای وصول به حکمت، راهبردها، و راههای نجات است / اگر عرصه های زندگی خود را با قرآن تطبیق ندهید به دلهایتان قفل میزنند / برای رسیدن به حکمت دو راه وجود دارد: از طریق وحی و تدبر در آیات و از طریق فهم حقایق / ریشۀ تمام هستی، حق است / حقیقت از جنس اسرار هستی و قوانین حاکم بر خلقت است
صابره: گزارش جلسه 81 نظامشناسي/ استاد زاهدي: تعلیم و تربیت قرآنی به دنبال تربیت انسانها برای وصول به حکمت، راهبردها، و راههای نجات است / اگر عرصه های زندگی خود را با قرآن تطبیق ندهید به دلهایتان قفل میزنند / برای رسیدن به حکمت دو راه وجود دارد: از طریق وحی و تدبر در آیات و از طریق فهم حقایق / ریشۀ تمام هستی، حق است / حقیقت از جنس اسرار هستی و قوانین حاکم بر خلقت است
به گزارش پايگاه اطلاعرساني صابره، جلسه 79 دوره آموزشي "نظام شناسي" با حضور اساتيد و دانش پژوهان و عموم خواهران و برادران با سخنراني استاد زاهدي در روز پنجشنبه اول مرداد94 از ساعت 10 صبح تا 12 در محل دفتر مركزي مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره (س) برگزار شد.
جلسه با تلاوت آیات نوراني قرآن كريم آغاز گرديد. در اين جلسه استاد زاهدي مدير موسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره(س) به تشريح موضوعات «تفاوت تعلیم و تربیت قرآنی با تعلیم و تربیت غربی» ، «راههای رسیدن به حکمت» و «معرفی حق و حقیقت» پرداختند. در ادامه به مشروح مطالب تدريس شده، اشاره ميگردد:
* تدبر یعنی تطبیق عرصههای زندگی با آیات قرآن/ اگر عرصه های زندگی خود را با قرآن تطبیق ندهید به دلهایتان قفل میزنند
- در اسلام باز کردن گره از مسائل زندگی با صدقه، خوش خلقی، سحرخیزی، نیکی به والدین و... است. صله رحم عمر را طولانی میکند. اطعام همین کار را میکند. ادعیه و دستورات داریم برای اینکه مشکلات حل شود و روزی زیاد شود.
- تدبر از ریشه تدبیر است، یعنی تطبیق عرصههای زندگی با آیات قرآن. امر است که تدبر کنید «أَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها»(محمد:24) اگر عرصه های زندگی خود را با قرآن تطبیق ندهید به دلهایتان قفل میزنند. قلب به تعداد عرصههای زندگی، قفل خود را دارد. عرصه اخلاق یک قفل دارد، عرصه تحصیل، عرصه بچهداری و شوهرداری و همسرداری، عرصه حکومت، عرصه سیاست، عرصه کسب مال و... هرکدام از اینها قفلهای خودش را دارد که با تدبر در قرآن اینها باز میشوند. منظور از تدبر این نیست که مدام تفسیر کنیم و حتی در این زمینه استاد شویم، اینها قفل را باز نمیکند. راه این است که تدبر کنید تا هم عالِم شوید و هم عالِم تربیت کنید.
- برای اصل استخاره، روایت و مدرک داریم اما روایتی نداریم که برای جلب منفعت یا دفع ضرر استخاره کنیم، بلکه منظور از استخاره، طلب خیر کردن است.
* تعلیم و تربیت قرآنیمی خواهد انسان را به حکمت برساند
- بحث ما در تعلیم و تربیت قرآنی بود و اینکه این تعلیم و تربیت قرآنی چه تفاوتی با تعلیم و تربیت دانشگاهی دارد؟ تعلیم و تربیت قرآنی می خواهد انسان را به حکمت برساند. حکمت یک لفظ قرآنی است و یعنی راههای نجات را معرفی میکند و به او یاد میدهد که چگونه این راههای نجات را در عرصههای مختلف بفهمد.
* نتیجه تعلیم و تربیت غربی این است که انسانها هر قدر درس بخوانند، بیشتر در تاریکی فرو میروند و به راهبرد دست نمییابند
- در این رابطه ما به سه واژه و تفاوت آن با هم میپردازیم:
راهکار: روشهایی که به واسطه آن میتوان به هدف رسید
کاربرد: قابل استفاده بودن یا نبودن یک شیء
راهبرد: راههای نجات
- جهان سکولار در راهکار و کاربرد خیلی قویتر از ما هستند ولی راهبرد ندارند. انسانها به واسطه علوم امروزی به راهبرد دست نمییابند. «یخرجونهم من النور الی الظلمات»(بقره:257)، ظلمات، اروپا و آمریکا را گرفتار کرده است. «أَوْ كَظُلُماتٍ في بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحابٌ ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْضٍ إِذا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَراها»(نور:40). در سیستم غربی، انسانها هر قدر درس بخوانند در همۀ رشته ها، بیشتر در تاریکی فرو میروند. انتها و نتیجه تعلیم و تربیت غربی اینچنین است.
* تعلیم و تربیت اسلامی انسانها را به راهبرد و راههای نجات در تمامی عرصههای زندگی میرساند
- نجات برای کسانی است که به حکمت(راهبرد) میرسند: «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ»(آلعمران:164). تعلیم و تربیت اسلامی میگوید باید انسانها چه در مدرسه و چه در دانشگاه به راهبرد دست پیدا کنند و خودِ تعلیم و تربیت قرآنی این راههای نجات را در تمامی عرصههای زندگی نشان میدهد. تعلیم و تربیت قرآنی کودک و بزرگسال، دختر و پسر، شغل و تجارت، رسانه، ورزش، بهداشت، اقتصاد و بانکداری، ازدواج و خانواده، حکومت و سیاست، دانشگاه، روانشناسی و... همه و همه را به راهبردهای ارزشمند یا همان حکمت میرساند.
* برای رسیدن به حکمت دو راه وجود دارد: از طریق وحی و تدبر در آیات و از طریق تجربه زندگی و فهم حقایق
- برای رسیدن به حکمت دو راه وجود دارد:
1- از راه آسمان به حکمت برسند. (از طریق وحی و تدبر در آیات)
2- از راه زمین به حکمت برسند. (از طریق تجربه زندگی و فهم حقایق)
1- راه آسمان: آیات وحی را مورد تدبر قرار دهند و با عرصههای زندگی تطبیق دهند تا به حکمت برسند. با توسل و اخلاص باید به سراغ وحی بروند: «وَ الَّذي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِه»(زمر:33)، اولین شرط مشترک در هر دو راه داشتن صداقت و اخلاص است. باید زیر نظر استاد (عالم واقعی) با اخلاص در تلاوت و تدبر آیات مجاهدت کرد. راه تدبر این است که فرد آیه شناس شود، یعنی بتواند ارتباط واقعیات زندگی را با حقایق آن پیدا کند. «سَنُريهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ في أَنْفُسِهِم»(فصلت:53) ، «أَفَلا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَت»(غاشیه:17) ببینید شتر چگونه خلق شده، ینظرون یعنی دقت کردن، رابطۀ شتر با خدای شتر، رابطۀ حیات انسانی با خدای انسانها، رابطۀ همسر با خدای همسر. اگر رابطۀ ناسوتی هر چیزی را با ملکوتش فهمیدی آیه شناس میشوی.
- مفهوم عمیق آیه: فهم رابطه بین اشیاء و ارکان این عالم با ملکوتش نزد خدا. تفکر در آیات برای کشف این رابطه است.
2- راه زمین: تصور کنید که آیهشناس نیستید و استاد هم ندارید. اول باید صادقانه و معصومانه وارد شوید و از حضرت حق بخواهید که چشم و گوش قلبتان را باز کند. باید حقایق این عالم را پیدا کنی. در این دنیا، همۀ واقعیات بدون در نظر گرفتن حقایقِ وجودیشان، سرگرمی و بازیچه است: «أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْو»(حدید:20). اصلِ زندگی در دار آخرت است: «إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ»(عنکبوت:64) دار آخرت، زندگی پس از مرگ نیست. دار آخرت، عالم حقایق است. مثلاً حقیقتِ این دنیا، این است که بازیچه است. اگر این را درست فهمیدیم، همین حالا در دار آخرت خواهیم بود. حقیقتِ جوانی، حقیقتِ ثروت، حقیقتِ فرزند، حقیقتِ خانه، حقیقتِ مدرک دکترا، حقیقتِ شغل...، حقایق همه چیز را باید فهمید. همه چیز حقیقتی دارد.
- در نتیجه برای اینکه انسان به حکمت برسد یا باید از آیات وحی برسد یا از فهم حقایق.
* ریشۀ تمام هستی، حق است
- اگر روی حقیقت کار کنی چشم و گوشت باز میشود، یعنی به یقینیات میرسی. حقیقت از خانواده یقین، آخرت، ملکوت و خزائن غیب است. اگر خداوند رسول میفرستد، اگر هدایت میکند، اگر آیه قرآن نازل میکند... همه بر اساس حق است. خداوند همه چیز را بر اساس ترازوی حق و حقیقت سنجیده است. «هو الحق»، همۀ اینها از فیض وجود خداوند است. ریشۀ تمام هستی، حق است. هر جایی که پای حق در میان باشد، هر باطلی نیست و نابود میشود: «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِل»(اسرا:81). هر کاری براساس حق باشد آن حرکت پیروز است: تجارت حق، رفتار حق، شادی حق، ازدواج یا طلاق حق، عقیده حق، پذیرایی حق، شغل حق و... . بالاترین مرتبه حق، انوار خود خداست. اگر همه حرکات انسان بر اساس حق باشد هیچ چیز نمی تواند جلوی آن بایستد. قیامت بر اساس حق است، ارسال رسل بر اساس حق است، حوادث، عمر، و... بر اساس حق است. شما هم همینطور باشید و به دنبال حقیقت باشید. «وَ بِالْحَقِّ أَنْزَلْناهُ وَ بِالْحَقِّ نَزَل»(اسراء:105) ، «قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في دينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ»(مائده:77) همه چیز را خداوند با حق سنجیده است.
* حقیقت از جنس اسرار هستی و قوانین حاکم بر خلقت است
- بنابراین راه زمینیِ دستیابی به حکمت، فهم حقیقت است. چون حقیقت از جنس اسرار هستی و قوانین حاکم بر خلقت است. حقیقت از جنس دار آخرت است. هر کسی با حقیقت زندگی کند و به حقیقت فکر کند، به حقیقت توسل کند، همین الآن در دار آخرت است. در تمامی عرصهها میفرماید راهش حق است. حقیقت شناس، آرام میشود، عالِم میشود، چشم قلبش باز میشود، به حکمت دست پیدا میکند.
* تعلیم و تربیت قرآنی به دنبال تربیت انسانها برای وصول به حکمت، راهبردها، و راههای نجات است
- تعلیم و تربیت قرآنی به دنبال تربیت انسانها برای وصول به حکمت، راهبردها، و راههای نجات است. باید تعلیم و تربیت قرآنی را راهاندازی کنیم. باید به دنبال حق و حقیقت برویم تا به امور یقینی دست پیدا کنیم.
لازم به يادآوري است كه انشاءالله هر هفته پنجشنبه ها از ساعت 10 تا12 صبح (به غیر از تعطیلات رسمی) كلاسهاي دوره آموزشي نظام شناسي در دفتر مرکزی موسسه صابره(س) برگزار ميشود.
سيدي هاي صوتي اين جلسات براي بهرهبرداري دانش پژوهان، تهيه شده و در اختيار آنان و ساير علاقمندان قرار ميگيرد.
حضور در كلاسهاي دوره آموزشي نظام شناسي، پس از ثبت نام حضوري، براي عموم خواهران و برادران بلامانع است.
مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره سلام الله عليها
0 نظر