چاپ کردن این صفحه

صابره: گزارش جلسه 44 نظام‌شناسي

814 1395/12/10
صابره: گزارش جلسه 44 نظام‌شناسي

صابره: گزارش جلسه 44 نظام‌شناسي/ استاد زاهدي:  اهل بيت(ع) آسماني هستند ولي زميني زندگي كردند/ همه عالَم و اجزاي هستي تحت برنامه‌ريزي امام معصوم(ع) است/ بصيرت و نورانيت كار ولي‌فقيه است ولي اعلميت و فقاهت كار فقيه است/ كار ولايت فقيه راهبري كل دين است/ ولايت فقيه حكم روح است براي جسم فروعات دين

 

صابره: گزارش جلسه 44 نظام‌شناسي/ استاد زاهدي:  اهل بيت(ع) آسماني هستند ولي زميني زندگي كردند/ همه عالَم و اجزاي هستي تحت برنامه‌ريزي امام معصوم(ع) است/ بصيرت و نورانيت كار ولي‌فقيه است ولي اعلميت و فقاهت كار فقيه است/ كار ولايت فقيه راهبري كل دين است/ ولايت فقيه حكم روح است براي جسم فروعات دين

 به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني صابره، جلسه 44 دوره آموزشي "نظام شناسي" با حضور اساتيد و دانش پژوهان و عموم خواهران و برادران با سخنراني استاد زاهدي در روز پنجشنبه 10 مهر 93 از ساعت 10:15 صبح تا  12 در محل دفتر مركزي مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره (س) برگزار شد.

جلسه با تلاوت آیات نوراني قرآن كريم آغاز گرديد. در اين جلسه استاد زاهدي مدير موسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره(س) ضمن عرض تسليت به مناسبت شهادت امام محمد باقر(ع) به موضوع «شناخت مقام و جايگاه امام معصوم(ع) بر اساس قرآن و روايات» و «تفاوت ولايت فقيه و مرجع تقليد» پرداختند. در ادامه رئوس مطالب تدريس شده به صورت خلاصه عنوان مي‌شود:‏

* همه عالَم و اجزاي هستي تحت برنامه‌ريزي امام معصوم(ع) است
-
«وَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ إِمامٍ مُبين‏»(يس:12) همه عالَم و اجزاي هستي تحت برنامه‌ريزي امام معصوم(ع) است. مبين يعني تبيين شده و برنامه‌ريزي شده، بيان شده، طبقه‌بندي شده، طراحي و مهندسي شده و... . «فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُم‏»(آل عمران:61) حضرت رسول(ص) براي انفسنا، حضرت علي(ع) را همراه خود آورده است. اينجا مي‌فهميم كه نفْس رسول خدا(ص)، نفْس اميرالمؤمنين(ع) است. يعني هر معرفتي كه در رسول خدا(ص) وجود دارد، در اميرالمؤمنين(ع) هم وجود دارد. حضرت علي(ع) مقام و معرفت و جايگاه رسول خدا(ص) را دارند.

* حضرت مولا(ع) طبق آيات و روايات، نفْس رسول خدا(ص) است و همه اسرار و معرفتي كه نزد رسول خدا(ص) است، نزد حضرت علي(ع) هم هست
- در آيه ديگري مي‌فرمايد: «الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتاب‏»(نمل:40). خداوند از دو نفر اسم آورده كه علم كتاب دارند. يك نفر مؤمن آل سليمان(ع) است كه عرش و بارگاه ملكه صبا را در يك چشم بر هم زدن آورد و آن هم با گوشه‌اي از علم كتاب كه دستش بود. اما خداوند در آيه ديگري مي‌فرمايد: «عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب‏»(رعد:43) يعني كل علم كتاب و نه گوشه‌اي از آن. حال كتاب چيست؟ قرآن در اين زمينه خيلي شرح داده است. كل هستي، كتاب است. تمامي آيات حقتعالي در عالَم (در آسمانها، در ملكوت، در ناسوت، در آخرت، در قيامت، در بهشت، در جهنم، در تاريخ، در جغرافيا، همه چيز... ) در آن كتاب است. آن كتاب، قوانين حاكم بر كل هستي است. همه اينها در چنگ فردي است كه «عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب‏». شأن نزول اين آيه را مفسرين به اتفاق آراء از رسول اكرم(ص) نقل كرده اند كه حضرت علي(ع) است. حضرت مولا(ع) هم طبق آيات و هم طبق روايات، نفْس رسول خدا(ص) است، جايگاه رسول خدا(ص) است. «أنا مدينة العلم و علي بابها»(الأمالي للصدوق:ص345) همه اسرار و معرفتي كه نزد رسول خدا(ص) است، نزد حضرت علي(ع) هم هست. 
- علي(ع) يعني امام. پس مشخص شد كه امام چنين مقامي دارد:
1- «وَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ أَحْصَيْناهُ في‏ إِمامٍ مُبين‏»(يس:12)
2- «أنا مدينة العلم و علي بابها»(الأمالي للصدوق:ص345)
3- «عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب‏»(رعد:43)
4- «أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُم‏»(آل عمران:61)

* بعد از مقام نبوت و بالاتر از مقام اولوالعزم، مقام امامت است
- حضرت ابراهيم(ع) به مقامي رسيده بود كه همه عالم تسليم او بود: «سَلامٌ عَلى‏ إِبْراهيم‏»(صافات:109) مقام حضرت ابراهيم آنقدر بالاست كه ملائك بر او نازل شدند و او را زيارت كردند و برنامه خود را به حضرت ابراهيم اعلام كردند كه براي عذاب قوم لوط مي‌روند: «انَّا أُرْسِلْنا إِلى‏ قَوْمِ لُوط»(هود:70)... حال اين حضرت ابراهيم(ع) را خداوند در قرآن مي فرمايد:
«إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً»(بقره:124) بعد از مقام نبوت و بالاتر از مقام اولوالعزم، مقام امامت است.
- «يا حارُ هَمْدان مَن يَمُت يَرَني»( الغارات، ج‏2،ص:720) حضرت علي(ع) به حارث هَمْداني كه از صحابه بود، مي فرمايد كه هر كس از بت پرست و كافر و مسلمان از دنيا مي‌رود، اول من بايد بيايم و تكليفش را روشن كنم.

علي‏ حُبه‏ جُنه‏

قسيم النار و الجنه‏

وصي المصطفى حقا

إمام الإنس و الجِنه‏

بحار الأنوار(ط - بيروت)،ج‏35،ص:1

- اين وضعيت امام معصوم(ع) است. از نظر ذات، جايگاه و مقام تقرب، چنين جايگاهي دارند. «و لا ملك‏ مقرب‏ و لا نبي مرسل»(تفسير فرات الكوفي،ص:185). ملائك مقرب خدا هم نمي‌توانند جايگاه امام را نزد حق بفهمند و حتي پيامبران اولوالعزم.

* اهل بيت(ع) آسماني هستند ولي زميني زندگي كردند
- اما در روش، ائمه اطهار(ع) با آن مقام، آمده‌اند كه به ما كودكان دبستاني راه رفتن و معرفت ياد بدهند. پا به پاي ما راه مي‌روند. مثل ما غذا مي‌خورند، مثل ما راه مي‌روند، مثل ما كتك مي‌خورند، مثل ما زنداني مي‌شوند، پهلويشان را مي‌شكنند، خانه‌شان را آتش مي‌زنند. به همه اين كارها تن مي‌دهند، براي اينكه ما آدم شويم و ياد بگيريم كه چگونه بايد زندگي كنيم و در راه وصال محبوب، چگونه مجاهدت كنيم. اهل بيت(ع) آسماني هستند ولي زميني زندگي كردند.
«إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي‏ كُنْتُمْ تُوعَدُون‏»(فصلت:30). «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ»  براي همين دنياست. براي اينكه ملائكه در همين دنيا به كسي نازل شوند، شاخص و نشاني دارد. يكي از شاخصها اين است كه «أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا». نشاط و شور و شوق آنها را فرا مي‌گيرد. خوف و هراس و حزن و غم آنها را فرا نمي‌گيرد. شادي آنها تقرب به ماست و غم آنها دوري از ماست. به آنها بهشت بشارت داده مي‌شود و نشانه‌هاي بهشتي بودن در همين دنيا براي آنها مشخص است.

* ولايت‌فقيه براي كل راه و كل دين است اما مرجع تقليد براي معرفي احكام شرعيه فقهيه فرعيه است/  ولايت فقيه حكم روح است براي جسم فروعات دين
- احكام اسلامي با حكم مرجع تقليد عمل مي‌شود. احكام شرعيه فقهيه فرعيه، فقط با حكم مرجع تقليد درست است. لذا در زمينه اجراي احكام، نمي‌توان سليقه به خرج داد. احكام را بايد فقيه و مجتهد بگويد و به دستور فقيه و مجتهد اعلم، بايد به احكام عمل شود، اما دين و دينداري به‌وسيله ولي فقيه بايد عمل شود.
- همانطور كه احكام بدون مرجع تقليد باطل است، دينداري بدون ولي فقيه هم باطل است و انسان به گمراهي دچار مي‌شود. - حكم ولي فقيه غير از مرجع تقليد و مجتهد است. ولايت‌فقيه براي كل راه است. كل راه و كل دين بايد زير نظر ولي‌فقيه باشد. «لكم دينكم ولي دين».
- فرموده‌اند تمام فروع دين يك طرف، ولايت يك طرف. ولايت فقيه حكم روح است براي جسم فروعات دين. ولايت فقيه، نمايندگي مستقيم امام زمان(عج) است.

* بصيرت و نورانيت كار ولي‌فقيه است ولي اعلميت و فقاهت كار فقيه است/ كار ولايت فقيه راهبري كل دين است
- بصيرت و نورانيت كار ولي‌فقيه است ولي اعلميت و فقاهت كار فقيه است. البته ولي فقيه مي‌تواند در عين حال اعلميت هم داشته باشد ولي كار ولايت فقيه راهبري كل دين است. اوست كه حق دارد بگويد: «لكم دينكم ولي دين» و اوست كه حق دارد بگويد: «لا أعبد ما تعبدون» به دليل بصيرت، به دليل شجاعت، به دليل آشنايي با كل جهان اسلام و كل جهان كفر.
- مقام نيابت عظماي ائمه اطهار عليهم السلام، حق ولايت فقيه است. مقام زعامت مؤمنين و مسلمين حق و وظيفه ولايت فقيه است. اما مقام فقاهت و تشخيص احكام شرعيه فقهيه فرعيه كار مجتهد و مرجع تقليد است.
- مرجع تقليد را مي‌توانيم خودمان انتخاب كنيم اما  ولي فقيه را خبرگان اسلام معرفي مي‌كنند.

- مرور مطالب تدريس شده در جلسات قبل در موضوع نظام روابط بين‌الملل غربي و  آورده‌هاي جهان كفر و سكولار در حوزه روابط فرهنگي(عرصه‌هاي انديشه، روابط اجتماعي، روابط زنان، گردشگري، رسانه، ورزش، حقوق عمومي، هنر، علمي، خانواده  و...) و مثالهاي مرتبط.

براي مشاهده گزيده‌اي از فيلم اين جلسه، از صفحه فيلم بازديد نماييد

لازم به يادآوري است كه ان‌شاءالله هر هفته پنجشنبه ها از ساعت 9:30  تا 11:30 صبح كلاس‌هاي دوره آموزشي نظام شناسي برگزار مي‌شود.
سي‌دي هاي صوتي اين جلسات براي بهره‌برداري دانش پژوهان، تهيه شده و در اختيار آنان و ساير علاقمندان قرار مي‌گيرد.
حضور در كلاس‌هاي دوره آموزشي نظام شناسي، پس از ثبت نام حضوري، براي عموم خواهران و برادران بلامانع است.

مؤسسه فرهنگي قرآن و عترت صابره سلام الله عليها

آخرین‌ها از

0 نظر