پاسخي بر يك شبهه    گريه؛ افسردگي يا نشاط روحي

روضه و گريه زياد

عده اي مي گويند كه گريه زياد در روضه ها موجب خستگي مردم مي شود و بعضي از روزنامه ها هم مي نويسند كه گريه (منظورشان, گريه بر عزاي اهل البت است) افسردگي مي آورد. جواب اين است كه اين مدّعيان يقيناً در طول عمرشان حتي يكبار خالصانه و عاشقانه بر مصائب اهل البت بالاخص حضرت اباعبدالله الحسين گريه نكرده اند تا از نزديك حس كنند گريه بر مصائب آن بزرگواران تا چه اندازه اعتماد به نفس, آرامش روح, احساس توكل و نشاط روحي و معنوي ايجاد مي كنند. شيعه عاشق حسين(ع) است و با يك يا حسين(ع) گفتنش بايد غش كند. روضه براي عاشقان حسين(ع) طراوت مي آورد ولي براي آن كساني كه مي گويند روضه زياد نخوانيد، حتماً قساوت مي آورد. زيرا آنان درد دين ندارند و شكنجه و شهادت اهل البيت در نظر ايشان موضوعي است كه تاريخ آن گذشته است.

شيعه تا وقتي امام زمانش نيايد شادي ندارد

ما تا وقتي كه انديشه و فرهنگ اهل بيت را در عالم عرضه نكنيم، شادي نداريم. در ميلاد امام رضا(ع) زيارت وارده را زيارت عاشورا قرار داده اند. در ميلاد امام زمان ارواحنا فداه زيارت وارده را ريارت عاشورا قرار داده اند.در بسياري از اعياد اسلامي دستور تلاوت زيارت عاشورا داريم. اين همه سفارش به تلاوت زيارت عاشورا براي اين است كه اشكهايتان خشك نشود و قلبتان آرام نگيرد. اين اسرار است كه شيعه را زنده نگه داشته است. اين حرفهايي كه مي گويند در اعياد و ميلادها نبايد گريه كرد، خطرناك است. مي گويند امروز روز ولادت امام رضا(ع) است و نبايد زيارت عاشورا بخوانيم و گريه كنيم، در حالي كه ما در ايام ولادت اهل بيت به خواندن زيارت عاشورا توصيه شده ايم, براي آنست كه در هر فرصتي فرهنگ و انديشه حضرت اباعبدالله الحسين(ع) را شرح دهيم. شيعه با گريه نشاط پيدا مي كند. جوانان شيعه از شدّت نشاط معنوي به هيجان مي آيند, آنچنان كه براي هرگونه ايثار و تلاش خدمت به اسلام آماده مي شوند. در عاشوراي حسين(ع) نشاط روحي بيشتر است. در عاشورا مريضها خوب مي شوند، پيرها به تحرك وا داشته مي شوند، گنه كاران توبه مي كنندو... . عاشورا يك پارچه تحرك مي شود.

بيش از هزار سال است كه شيعه در ايام محرم و صفر به گريه و زاري مشغول است. چه كسي شنيده است, كه عزاداري در ايّام محرم و صفر موجب ايجاد افسردگي شده باشد؟ اين درحاليست كه حتي بسياري از مسيحيان آشنا به فرهنگ شيعه در ايّام محرم و صفر با شركت در عزاداري هاي حسيني به وجد و نشاط معنوي دست مي يابند.

گريه هايي كه افسردگي مي آورد

گريه اي كه  به خاطر شكستهاي دنيايي باشد افسردگي مي آورد. گريه پس از ظلم و نابود كردن زندگي ديگران، افسردگي مي آورد. پس گريه هايي افسردگي مي آورد كه براي از دست دادن دنيا باشد.

مكتب گريه نجات بخش است

در روايات آمده است كه زيارت عاشورا تو را مستجب الدعوه مي كند. هر حاجتي كه بخواهي به تو مي دهند. اين گريه بر عاشورا است كه روانها را شستشو مي دهد. و دشمن هم با عاشورا مخالف است. حال اين گريه بايد با كسب معارف و حقايق باشد و كسي كه گريه مي كند، بايد تلاش كند كه بتواند معارف اسلام و قرآن را پيدا كند و آنها را گسترش دهد.

آيا هميشه بايد گريه كرد؟

زمان انقلاب عده اي مي گفتند كه بايد مبارزه كرد و گريه ضرورتي ندارد و عده اي ديگر مي گفتند كه بر طبق روايات بايد گريه كنيم. اين دو مكتب هر دو اشتباه بودند. جواب اين مسئله اين است كه در مجلس عزاداري بايد گريه كرد و نبايد مبارزه كرد اما همين گريه را در ميدان مبارزه نبايد انجام داد و بايد مبارزه كرد. اگر آمريكا حمله كرد، نبايد گريه كنيم بلكه بايد شمشيرت را آماده كني و بايد مبارزه كني، بايد تبليغات كني. ولي وقتي نگاهت به حضرت ابا عبد الله(ع) افتاد بايد گريه كني...

برگزيده از كتاب شرح زيارت عاشورا، تاليف استاد زاهدي: با نام “اسرار عاشقان و مقامات عارفان”. ضمناً مجموعه دروس شرح زيارت عاشورا توسط استاد زاهدي به صورت نوار و لوح فشرده موجود است و در قالب 37 جلد كتاب با قطع پالتويي در دست تهيه است كه چهار جلد آن تاكنون چاپ شده است. 

نقل مطالب به شرط ذكر منبع، بلامانع است.          پايگاه اطلاع رساني موسسه فرهنگي صابره (س):WWW.Sabereh.ir